طرحواره محرومیت هیجانی چیست؟
طرحواره محرومیت هیجانی: ریشه‌ها، علائم و راه‌های مقابله
طرحواره محرومیت هیجانی یکی از طرحواره‌های ناسازگار اولیه است که ریشه در کودکی و تجربه‌های اولیه فرد دارد. این طرحواره به باورهای منفی درباره خود و دیگران منجر می‌شود و روابط فرد را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
طرحواره محرومیت هیجانی چیست؟
افرادی که طرحواره محرومیت هیجانی دارند، احساس می‌کنند که نیازهای عاطفی اساسی آن‌ها برآورده نشده است. آن‌ها ممکن است احساس کنند که مورد بی‌توجهی، بی‌علاقه‌ای و یا حتی طرد قرار گرفته‌اند. این باورهای منفی در دوران کودکی شکل می‌گیرند و در طول زندگی فرد باقی می‌مانند و بر روابط و رفتارهای او تأثیر می‌گذارند.
ریشه‌های طرحواره محرومیت هیجانی
محرومیت از توجه و محبت در کودکی: یکی از دلایل اصلی شکل‌گیری این طرحواره، محرومیت از توجه و محبت کافی در دوران کودکی است.
عدم پاسخگویی به نیازهای عاطفی کودک: زمانی که نیازهای عاطفی کودک به طور مداوم برآورده نشود، او ممکن است باور کند که لیاقت دریافت عشق و توجه را ندارد.
تجارب طرد و بی‌علاقگی: تجربیات طرد شدن توسط والدین یا افراد مهم دیگر می‌تواند به شکل‌گیری این طرحواره کمک کند.
برای درک بهتر توصیه میکنیم مقاله طرحواره محرومیت هیجانی چیست؟ را بخوانید.
علائم طرحواره محرومیت هیجانی
احساس تنهایی و انزوا: افراد مبتلا به این طرحواره اغلب احساس می‌کنند که تنها هستند و کسی آن‌ها را درک نمی‌کند.
دشواری در ایجاد روابط صمیمی: آن‌ها ممکن است از ایجاد روابط نزدیک با دیگران اجتناب کنند یا در حفظ این روابط با مشکل مواجه شوند.
احساس بی‌ارزشی و بی‌کفایتی: این افراد ممکن است باور داشته باشند که لیاقت عشق و توجه را ندارند و به اندازه کافی خوب نیستند.
ترس از طرد شدن: ترس از طرد شدن یکی از ویژگی‌های بارز این افراد است.
مشکل در بیان احساسات: آن‌ها ممکن است در بیان احساسات خود به دیگران مشکل داشته باشند.
وابستگی بیش از حد به دیگران: برخی از افراد مبتلا به این طرحواره ممکن است به دیگران وابستگی شدیدی داشته باشند.
راه‌های مقابله با طرحواره محرومیت هیجانی
درمان شناختی رفتاری: این نوع درمان می‌تواند به افراد کمک کند تا باورهای منفی خود را شناسایی کرده و آن‌ها را تغییر دهند.
روان‌درمانی بین فردی: این درمان به افراد کمک می‌کند تا مهارت‌های ارتباطی خود را بهبود بخشند و روابط سالم‌تری برقرار کنند.
خودآگاهی: آگاهی از وجود این طرحواره و تأثیر آن بر زندگی می‌تواند اولین قدم برای تغییر باشد.
ساختن روابط سالم: ایجاد روابط سالم و صمیمی با دیگران می‌تواند به بهبود اعتماد به نفس و کاهش احساس تنهایی کمک کند.
خود مراقبتی: مراقبت از خود از طریق تغذیه مناسب، ورزش و خواب کافی می‌تواند به بهبود سلامت روان کمک کند.
طرحواره محرومیت هیجانی می‌تواند بر بسیاری از جنبه‌های زندگی فرد تأثیر بگذارد، اما با کمک درمان و تلاش فردی، می‌توان بر این طرحواره غلبه کرد و روابط سالم‌تری برقرار کرد. اگر احساس می‌کنید که از این طرحواره رنج می‌برید، بهتر است به یک متخصص مراجعه کنید.
توجه: این مقاله صرفاً جنبه اطلاع‌رسانی دارد و جایگزین مشاوره تخصصی نیست.